توی حسینه بوی عطر پیچیده بود. بوی عطری که مست کننده بود.... یه عزیزی حرف دلش رو باهامون میزد.
مِنتی بر شما ندارم من
به خدا ادعا ندارم من
به گمانت که عشقِ من جنگ است
به خدا نه، فقط دلم تنگ است
لابلاشم با برو بچهای تخریب . با رفقاش حرف میزد و بهشون میگفت که مهمون دارین. به رفقاش که رفته بودن و برنگشته بودن میگفت : که بیایین براتون مهمون اومده. بیایین ببینین مهموناتون فرسنگها راه رو طی کردن ....
به گمانت که عشقِ من جنگ است
به خدا نه، فقط دلم تنگ است
من و عشقِ تفنگ؟ نه ، هرگز
دل سپردن به جنگ؟ نه ، هرگز
من نگفتم تو عاشقی ، یا من
حتم دارم ، تو موافقی با من
من و تو درد مشترک داریم
داغ صد باغِ قاصدک داریم
قاصدکها غریب می مردند
من که دیدم عجیب می مردند
از افقهای دور می گفتند
از تمنای نور می گفتند
استوار و دلیر می رفتند
خستگی ناپذیر می رفتند
شب حمله فرشته باران بود
عشق بازی چقدر آسان بود
پای درس خدا نشستن داشت
این غرور من شکستن داشت....
*
مقایسه کنید 85با 87 را 
لله النور
این نفسا که میکشیدما احساس میکردم اینا گوله گوله انرژیس که دارد واردی بدنم میشد..... هرچند بعدازظهرم که داشتم میرفتم برای حسینیه حاج همت دوباره این جناب بهرامی یه رژه رفت روو اعصابی من .... ولی سعی کردم فراموش کنم . فراموش کنم هرچی ممکن بود ذهنی منا خراب کنه آ نگزاره از چنین لحظاتی لذت ببرم .....
همگی اومدیم بیرونی سالنی غذاخوری منتظر تا رئیس رئسا دستوری الباقی برنامه های کاروانا بدن. اینکه توو دو کوهه قرارس چیکار کنیم.......
.
........ والسلام . 
از یکی دو ماه قبل توی محل کار آ خونه آ کلاس آ ... محکم جا انداخته بودم که من یک هفته آخری سال نیستم . ساکمم که اون گوشه اتاق آماده رفتن بود. ماجراوا رفتن آ کارایی که بروبچا دفتر توسعه می کردند برا اردوو آ ... را سعی میکردم دنبالشا بیگیرم تا بلکی اگه این وسطا کاری از دسم بر میومد انجام بدم............. ولی 
امسال: 
